Kees Buurman

Elementair landschap (1980)

“Ik noem deze tekeningen elementaire landschappen omdat ik hierbij niet een bestaand landschap teken, maar opnieuw een authentiek landschap creëer, met die elementen die voor een landschap essentieel zijn; o.a. het niet begrensd zijn en daardoor het ‘maatloze’. Zij geven niet een visie vanuit één standpunt, maar het landschap wordt vanuit zichzelf benaderd, waarbij de beweging er doorheen een grote rol speelt.

De tekeningen zijn conceptmatig ontstaan: het belangrijkste moment is he ogenblik wanneer ik beslis hoe ik de tekening zal maken. Het resultaat is dan alleen een registratie van die beslissing. Er mag daarna niets meer veranderen. Soms zijn visuele associaties mogelijk met een bestaand of denkbaar landschap. Deze acht ik van secundair belang.”

Uit: Uitgave ‘Kees Buurman’ naar aanleiding van de overzichtstentoonstelling in Museum De Lakenhal in Leiden,  2000-2001.