Kees Buurman

Aardconstructie (1987)

Het landschap dat Kees Buurman vanuit de auto aan zich voorbij ziet trekken, onderweg naar de kunstacademie in het noorden, inspireert hem tot het maken van grafiettekeningen. Deze ‘elementaire landschappen’ worden later gevolgd door waterbewegingen en aardconstructies zoals het afgebeelde werk, in dezelfde techniek. De maat van het papier (70×100 cm) en de lengte van de lijnen hingen volgens hem samen met de maximaal haalbare afstand van één armbeweging. Ook in Kyudo bepaalt de lengte van de arm de vorm van de maximaal gespannen boog. Het materiaal dat Buurman voor deze tekeningen gebruikte, grafietstift, de basisstof van het potlood, was voor hem het meest elementaire tekenmateriaal.